همان طور که می دانیم دوربین مدار بسته به دو نوع اصلی دوربین های آنالوگ و دیجیتال تقسیم بندی می شوند. به دوربین های دیجیتال، اصلاحاً دوربین مدار بسته تحت شبکه یا IP گفته می شود. برای نصب و راه اندازی هر یک از این دو نوع دوربین، به تجهیزات و لوازم مخصوص نیاز است. انواع سیم و کابل مخصوص دوربین مدار بسته، جعبه محافظ کابل، ابزار برق کاری و … مورد نیاز می باشند. هر گونه اشتباه در نصب تجهیزات دوربین، موجب اختلال در تصویربرداری و کیفیت آن می شود. یکی از مهم ترین تجهیزات مورد نیاز دوربین مدار بسته IP، سوئیچ شبکه است. در این مطلب سعی داریم به بررسی سوئیچ شبکه برای دوربین مدار بسته IP بپردازیم.
سوئیچ شبکه یک قطعه سخت افزاری است که در سیستم های شبکه ای اینترنت به دستگاه ها متصل می شود. سوئیچ شبکه در ایجاد ارتباط بین دستگاه های مختلف که تحت شبکه LAN کار می کنند، نقش دارد. در دستگاه های قدیمی، سوئیچ شبه به صورت یک کابل به بخش بیرونی دستگاه متصل می شد؛ این شیوه بیشتر در دستگاه های خانگی و رایانه ها مورد استفاده قرار می گرفت. در حال حاضر، سوئیچ شبکه در قسمت داخلی دستگاه ها و به عنوان بخشی از تجهیزات داخل دستگاه مورد استفاده قرار می گیرد.
سوئیچ های شبکه ای که امروزه به دستگاه های دوربین مدار بسته IP متصل می شوند، از نوع سوئیچ های Ethernet هستند. این مدل از سوئیچ های شبکه می توانند سرعت های 1 گیگابایت را پشتیبانی نمایند. سوئیچ شبکه ای که در مراکز پردازش داده مورد استفاده قرار می گیرد، سرعت بالاتری دارد و معمولاً سرعت های 10 گیگا بایت را تحت پوشش خود قرار می دهد.
سوئیچ شبکه ای که در دوربین مدار بسته IP و بر مبنای Ethernet فعالیت می کند، می تواند 4 تا 8 اتصال را تحت پوشش قرار دهد. در مورد دوربین ها و سیستم های بزرگ شرکتی، سوئیچ شبکه می تواند تا 128 اتصال را پوشش دهد.
در مورد سوئیچ شبکه یک اصطلاح به نام “Daisy Chaining” وجود دارد؛ این عبارت به معنای اتصال چندگانه دستگاه های IP است. توسط این فناوری می توان به تدریج تعداد زیادی از دوربین مدار بسته را به یک شبکه اینترنتی LAN افزود.
انواع سوئیچ شبکه چیست؟
سه نوع اصلی سوییچ شبکه برای انواع دستگاه ها و دوربین های مدار بسته ای که تحت شبکه فعالیت می کنند به کار می روند؛ از کدام از انواع سوئیچ های شبکه برای یک مدل کاربرد، مورد استفاده قرار می گیرند. انواع سوئیچ شبکه عبارت است از:
سوییچ شبکه LAN
سوییچ شبکه مدیریت نشده
سوییچ شبکه مدیریت شده
سوییچ شبکه LAN:
سوییچ شبکه LAN یک سوئیچ بسیار ساده است که برای دستگاه های معمولی تحت شبکه به کار می رود. سوئیچ شبکه LAN، امواجی را که از تمام دستگاه های اطراف دریافت می کند اولویت بندی می کند و اطلاعاتی را که از همه مهم تر است، ارسال می نماید. داده های با اولویت بالا، قبل از داده های کم اهمیت ارسال می شوند.
سوییچ شبکه مدیریت نشده:
سوییچ شبکه مدیریت نشده بیشتر در شبکه های خانگی استفاده می شود. این مدل سوئیچ شبکه برای اتصال چند رایانه یا دستگاه به یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرد. در این مورد، نصب یک کابل بر روی سیستم کافی می باشد.
سوییچ شبکه مدیریت شده:
این مدل از سوییچ های شبکه اهمیت بالاتری دارند و معمولاً زمانی به کار می روند که بخواهیم اطلاعات را دسته بندی کرده و یا آن ها را مدیریت کنیم. بنابراین سوئیچ شبکه مدیریت شده بیشتر در سازمان ها، شرکت ها و شبکه های اینترنتی بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد. برای دوربین های مدار بسته نظارتی در شرکت های بسیار بزرگ که چند دستگاه به صورت همزمان به شبکه اینترنت متصل هستند و حجم بسیار بالایی از اطلاعات در حال ارسال است، از سوییچ شبکه مدیریت شده استفاده می شود.
برای خرید و نصب سوئیچ شبکه به چه مواردی باید توجه کنیم؟
از آنجایی که سوییچ شبکه جزء اصلی یک سیستم مدار بسته IP به شمار می رود، دقت در انتخاب و خرید آن امری ضروری می باشد. نکته مهم در انتخاب یک سوئیچ شبکه توجه به نوع کاربردی است که در نظر دارید. ابتدا باید دقیق مشخص کنید که سوئیچ شبکه را برای اتصال به چند دستگاه نیاز دارید؛ باید از قبل بدانید که حجم اطلاعاتی که قرار است از طریق سوییچ شبکه ارسال شود، چقدر است و از همه مهم تر اینکه آیا دوربین مدار بسته IP شما یا هر دستگاه دیگری که قرار است سوئیچ شبکه به آن متصل شود، می تواند به خوبی با تنظیمات سوئیچ شبکه هماهنگ گردد یا خیر. پس از بررسی این موارد باید به فروشگاه های معتبر فروش تجهیزات الکترونیکی مراجعه کنید و سوییچ شبکه مناسب را خریداری نمایید.
نصب سوییچ شبکه نیز کار بسیار راحتی است و نیازی به ابزار پیشرفته ای ندارد. برای این کار کافی است کابل سوئیچ شبکه را در جای مخصوص خود بر روی دستگاه وصل کنید. سپس وارد تنظیمات IP دوربین مدار بسته تحت شبکه شده و کدهای مخصوص دسترسی به شبکه را وارد کرده و به اینترنت متصل شوید.
معرفی قابلیت DWDR در دوربین مداربسته :
DWDR ، مخفف عبارت انگلیسی “Digital Wide Dynamic Range” و به معنای محدوده گستره دینامیکی به صورت دیجیتال در دوربین مدار بسته است. در واقع دو قابلیت DWDR و WDR به یک مفهوم هستند و اساس کار آن ها مشابه یکدیگر است، اما کیفیت تصاویر در هر دو فناوری کمی با هم متفاوت می باشد.
DWDR هم مانند قابلیت WDR، معیاری از توانایی دوربین مدار بسته در تمایز نقاط مختلف در تصویر با روشنایی متفاوت می باشد. در قابلیت DWDR نیز با وجود منابع نوری مختلف در تصویر، عملیات تصویربرداری توسط دوربین مدار بسته یک بار با دور تند و یک بار با دور کند انجام می شود؛ سپس سنسورهای دوربین، دو تصویر را در یکدیگر ادغام می کند و تصویر نهایی با رزولوشن بالا را به ثبت می رساند.
قابلیت DWDR در چه مواردی کاربرد دارد؟
علی رغم اینکه کاربرد دو ویژگی DWDR و WDR در دوربین مدار بسته مشابه است اما باید گفت در برخی موارد هر یک از آن ها به صورت جداگانه در یکی سیستم نظارتی مدار بسته مورد استفاده قرار می گیرند.
DWDR در دوربین مدار بسته ، به فرم دیجیتالی مشکل اختلاف سطوح نور زیاد را در محیط و در هنگام تصویربرداری برطرف می کند. به طور متوسط، گستره دینامیکی دیجیتالی برای دوربین های مدار بسته در حدود 60 تا 70 دسی بل اندازه گیری شده است. این مقدار برای WDR ، معادل 100 دسی بل می باشد. همانطور که از مقایسه دو مقدار فوق مشخص است، کارایی و کیفیت ثبت و ارسال تصاویر در دوربین مدار بسته با قابلیت WDR بسیار بالاتر می باشد.
مقدار گستره دینامیکی دیجیتال برای دوربین مدار بسته عدد کوچکی است، بنابراین در مواردی که کاربرد امنیتی ندارد و یا اختلاف سطح نور در محیط، خیلی زیاد نیست می توان از دوربین هایی استفاده کرد که قابلیت DWDR داشته باشند. این مدل دوربین های مدار بسته قیمت کمتری دارند و مقرون به صرفه هستند.
اگر نورهای شدید و مزاحم در محیط اطراف دوربین مدار بسته وجود داشته باشند، به شدت کیفیت تصویر را کاهش می دهند؛ در برخی موارد نیز ممکن است تصاویر تاریک و تیره ای ارسال شوند. برای حل این مشکل از دوربین مدار بسته با قابلیت WDR استفاده می شود. این فناوری می تواند تصاویر بسیار با کیفیتی را ارائه دهد.
DWDR و WDR چه تفاوتی با هم دارند؟
در فناوری WDR، عملیات تصویربرداری با استفاده از دو پردازنده بسیار قوی توسط دوربین مدار بسته انجام می شود. پردازنده اول، بخش های روشن در تصویر را ثبت می کند و پردازنده دوم، قسمت های تیره موجود در تصویر را دریافت می نماید؛ سپس این دو تصویر در هم ادغام می شود و تصویر نهایی به دست می آید. در واقع دو بخش سخت افزاری به صورت همزمان در حال کار هستند.
در فناوری DWDR، این عملیات به صورت نرم افزاری اجرا می شود و هیچ قطعه سخت افزاری استفاده نمی گردد. به همین دلیل است که کارایی سیستم WDR بسیار بیشتر از کارایی فناوری DWDR است. در نتیجه برای مکان های امنیتی و مهم، بهتر است از تکنولوژی WDR استفاده شود.
قابلیت HDR در دوربین مدار بسته چیست و آیا مانند WDR و DWDR عمل می کند؟
فناوری HDR یا “High Dynamic Range” در دوربین مدار بسته به معنای تشخیص سطوح مختلف نور در دوبین های آنالوگ و دیجیتال با کیفیت و رزولوشن HD و FULL HD است. اساس کار HDR مشابه قابلیت های WDR و DWDR است، با این تفاوت که در HDR، تصاویر باید رزولوشن فوق العاده بالایی داشته باشند.
استفاده از فناوری HDR به اندازه WDR و DWDR رایج و متداول نیست، اما با این وجود در برخی از دوربین های مدار بسته از آن استفاده می شود. اساس کار HDR در دوربین مدار بسته، ثبت 3 تصویر با 3 سطح نوری مختلف و ادغام آن ها با یکدیگر می باشد. در این تکنیک، هر یک از تصاویر به سطح نور مشخص توسط سیستم دریافت می شود. سپس جزئیات تاریکی و روشنایی هر یک در هم ترکیب شده و تصویر نهایی ثبت می گردد. البته باید گفت HDR کاملاً نرم افزاری عمل می کند و بنابراین تصویر نهایی که ارسال می شود رزولوشن بالایی ندارد.
عامل تعیین کننده برای استفاده از سه فناوری HDR، WDR و DWDR، میزان رزولوشن دوربین مدار بسته است. در رزولوشن های پایین، از دوربین مدار بسته با قابلیت WDR و در رزولوشن های بالاتر، از قابلیت HDR استفاده می شود.
چه اصطلاحاتی در دوربین مدار بسته مشابه اصطلاح DWDR تعریف می شود؟
همان طور که می دانیم انواع دوربین مدار بسته در بازار موجود هستند که هر کدام از آن ها قابلیت ها و ویژگی های مخصوصی دارند. رزولوشن تصویر، کیفیت تصویربرداری، گستره دینامیکی و …، در انواع دوربین با یکدیگر متفاوت است. این دستگاه ها در شرایط نوری مختلف، تصاویر متفاوتی را ارسال می کنند. تصاویر ارسالی توسط انواع دوربین ها در این حالت با هم فرق دارد.
برخی از دوربین های مدار بسته در نور کم و برخی دیگر در نورهای شدید، بسیار کارآمد هستند. در واقع قابلیت های دوربین مدار بسته، تعیین کننده وضوح تصویر می باشد. در ارتباط با تنظیم نور در دوربین مدار بسته چند اصلاح مشابه به کار می روند که تمام آن ها یک هدف را دنبال می کنند و آن هدف، تنظیم میزان نور محیط و ثبت تصویر با کیفیت است. اصطلاحاتی که در مورد برای دوربین مدار بسته تعریف می شوند عبارتند از:
DWDR
WDR
BLC
HLC
HDR
موارد فوق، امکان ثبت تصویر را در شرایط نوری مختلف برای دوربین مدار بسته فرآهم می کنند.